Dis ‘n heel lekker huisie wat ons in Franskraal het. ‘n Lekker stoep met ingeboude braai en beskut teen die wind. Ongelukkig nie ‘n see uitsig vanaf die stoep nie maar darem kan ons die see sien as ons langs die huis sit.

Die dae gaan mos vinning verby as ‘n klomp vriende saam kuier. ‘n Gelag van vroeg oggend tot laat aand. Voor ons, ons oë uitvee is dit Sondag en een paartjie verlaat ons. Die aand gaan eet ons seekos by ‘n baie spesiale plekkie. “OPPI STOEP” is die huisie van Suzy Niemand. ‘n Vrou wat groot bydrae lewer in die vissers gemeenskap van Buffeljagsbaai. Die hout huisie het ‘n uitsig waarvoor mense miljoene sal betaal. Sy het die stoep van haar huisie omskep in ‘n “restaurant”. Plek vir net 15 gaste wat dit nog meer spesiaal maak. Al die kos kom vars uit die see uit en bestaan uit kabeljou, perlemoen en allekrik. Die broodjies word vars gebak en konfyt wat van suurvytjies gemaak word, word daarmee voorgesit. ‘n Eenvoudige  maar baie smaakvolle ete. Vroutjie koop toe amper al die vorraad konfyt wat te kope is en ‘n goeie kuier saam met vriende kom tot ‘n einde.

Die volgende oggend groet ons die laaste klompie vriende . Twee rustige dae lê voor en ons kan bietjie die omgewing om ons verken. Gansbaai gons van al die mense wat saam met die Groot Wit haaie wil duik. Ek het die staal konstruksie waarin die mense klim om die haaie te aanskou net een kyk gegee en besef ek beskik nog nie oor sulke  braafheid nie. Teen R1500-00 per person kan jy nie glo dat daar 8 bote permanent vol bespreek is nie .

Kleinbaai het nogsteeds die bekoring wat dit twee jaar gelede gehad het. Ek sal daar kan bly. Ons gaan stap die volgende oggend vroeg op die lang strand van Franskraal verby Uilkraal mond en vat ‘n lekker swem in die effe koue see. Oppad terug na die parker area sien ons hordes mense na die strand stroom. Die bote wat aan die Trans Agulhas wedvaart deelneem het ‘n “check point”  op die strand. Gelukkig het ons die verkyker in die motor en kon rustig sien hoe die manne die branders en waters trotseer.

Ou Jaars aand gaan ‘n ongelooflike kuier in die duine wees. Iets soos wat mens in die ou Peter Stuyvesant advertensies gesien het. Na ‘n rustge middag slapie pak ons die koelhouers en sit af na Pearly Beach vir die partytjies van alle partytjies. Die son sak vir oulaas in 2013 in die weste terwyl die vreugde vure lekker brand tussen die duine. Wat ‘n voorreg om so afskeid te neem van ‘n ongelooflike jaar. Ons kan maar net hoop en bid dat die nuwe jaar ook so lekker kan wees. 2014 sal egter sy sokkies moet optrek as hy naby 2013 wil kom!! Mag 2014 die jaar wees waarna almal verlang.

TOTSIENS 2013