Dag 4

Weeereens gebeur dit so dat ons nie wegkom op tyd nie. Ek wou  vroegoggend al die pad vat maar kom eers 2 ure later weg. Vandag vat ons pad Pofadder ,Pella, Springbok, Soebatsfontein en dan Elandsbaai toe. 'n Stywe entjie om te ry maar gelukkig ry ons die weste in so die son sal darem lank met ons bly. Ons koebaais word gese en daar trek die toyotatjie! Gelukkig is dit effe bewolk en darem nie te warm nie.

 Pofader verbaas my heeltemal. Ek was laas in 1989 in die dorp en het 'n baie lekker ontbyt ge  eet by die plaaslikke kafeetjie. Ons ry 'n draai deur die dorp en ek kom vinnig agter hiers iets aan die gebeur. Die dorpie het vooruit gegeaan in plaas van agteruit. Hier is nuwe geboue en my kafeetjie is nou 'n supermark . Die "restaurantjie" agter in die winkel is nie meer daar nie en is vervang deur 'n wegneem ete deel. Dis nogal jammer. Ek het uitgesien na 'n lekker ontbyt.

Voor ons Pella binne ry voel dit of ek in Suidwes of die Kalahari is. 'n Groot sandduin begroet ons. Ek is bly om te sien dat hier darem ook geregs dienaars in die omtes is. Pella Polise se bakkie lyk sommer nuut! Dit moet vrek warm wees hier. Ooral in die mense se erwe staan daar beddens onder die bome. Pella het begin deur 'n sendingstasie met 'n Roomskatolieke kerk as kern van die dorpie.

Die katedraaltjie lyk nog goed versorg en is omring met dadel palms. Hier naby is een van SA se megaboere wat baie dadels kweek.

Die pad tussen Pofadder en Springbok is lank en eentonig. Een lang stuk teerpad wat reguit voor jou die vertes inskiet. My oorlede pa het altyd gese die stuk pad moet 'n jongman se droom wees. Hier kan jy laat waai! 'n Spietkop wat jou hier vang moet baie hardop en parraat wees. Dis net na 1 toe ons Springbok binne ry. Aangesien ons toe nou nie kon ontbyt eet nie was die WIMPY teken 'n groot verligting. Ons kan nou ons innerlikke versterk voor ons die pad Soebatsfontein toe aandurf.

Mens het my redelik skeef aan gekyk toe ek hulle vertel dat ek Soebatsfontein toe wil gaan." Waar is die plek?" wou almal weet. Min mense het al daarvan gehoor. My eerste kennis making van die plek of dat daar wel so plek betsaan si deur vriendien Lisa. Volgens oorleweing was daar taamlik inteelery in die klein gemeenskappie. So by so dat die kindertjies vreeslik lelik was. Daarom moes die ma's 'n tjoppie om hulle nekkies hang sodat die honde met hulle kon speel. Shame

13 Kilometer suid van Springbok draai die pad af Hondeklipbaai en Soebatsfontein toe. Dis 'n lekker grondpad en ons ry deur die Wildeperdepas wat ons lei na die Namakwa Nasionale Park. Hier is dit bleikbaar baie mooi in blomme tyd. Ek weet nie regtig wat om van Soebatsfontein te verwag nie. Miskien afgeleef en verwaarloos . Hoop daar is 'n plekkie waar jy darem 'n koue lafenis of 2 kan drink. Voor ons verskyn 'n nedersetting. Die 60 kmph bordjie is vergesel van 'n handgemaakde bordjie. Welkom in Soebatsfontein! Dis saterdag middag 19 Desember 2015. Hier is ek nou in Soebatsfontein! Geen kinders met tjoppies om hul nek nie. Geen plek vir 'n koue goue nie. Net 'n poskantoor , Munisipaliteit van Kamiesberg kantore. 'n Kerk , gaste huis en 'n stuk geplaveide pad. 'n Paar huisies rond en bond, 'n Bottelstoor wat toe is en 2 verlate petrol pompe! 'n Bietjie van 'n teleurstelling maar aan die anderkant het ek niks verwag nie. Soebatsfontein is getiek en ons vat die pad Kamieskroon toe. Ons ry deur Killians's en Grootvleipas oppad na Elandsbaai!