Windpomp.

Windpompe is een van die mees geheimsinnige strukture. Mens sien dit altyd iewers langs  die pad. Party gehawend, ander bestaan ‘n sukkellende bestaan, ander nog blink in die son. By party windpompe is daar ‘n sink of beton dam. Die damme waarin daar elke nou en dan ‘n stroompie water in gepomp word is gewoonlik aan die voet omring deur lower groen gras. Soms die enigste groenigheidjie in die area     . 

                                                      

          

Hoeveel stories kan van die geroeste ou windpompe vertel? Hoe het die omgewing gelyk toe die windpomp opgerig is. Die drome van ‘n boer wat groot verwagtinge gehad het van die windpomp. Moes hy water pomp om lande nat te ly of om vee water te gee. Hoe sterk was die stroom wat hy gepomp het. Hoe lank staan hy al daar? Baie ongeantwoorde vrae vir die ou grote.  

‘n Onlangse besoek op ‘n plaas in diie Mariko area het my met nuwe öe na windpompe laat kyk. Ons het so gewoond geraak daaraan om ‘n kraan oop te draai en die water vloei. Ons dink nie eens waarvandaan die water kom en of daar water sal wees nie. Dis mos van self sprekend. Of is dit? Wel op die plaas was dit egter nie van self sprekend nie. Die opstal is afhangklik van die water in die water tenk agter die huis. Die tenk kry sy water van ‘n windpomp af. Wat gemaak as daar nie wind waai nie. Die hele petalje het my opnuut laat besef hoe bevoorreg ons in die stede is. Dit maak mens opnuut nederig.

Min dinge kan ‘n boer so opgewonde maak soos ‘n windjie wat opsteek . Die vreugde en dankbaarheid waarmee so ‘n windjie ontvang word is onbeskryflik. Met groot afwagting word daar elke nou en dan verby die water tenk geloop om te hoor of daar nie dalk ‘n paar druppels in die tenk val nie. Selfs die windpomp is dankbaar en soos die wind opsteek so delf hy diepper in die grond in om meer en meer water uit die aarde te pomp. Binne ‘n dag is die tenk so vol dat die oorloop pype met dankbaarheid die droë tuin kan nat ly. En die spoel toilette in die opstal spoel weer…..